Το μυστικό για αποτελεσματική ηγεσία: Αυτο-φροντίδα

Ηγεσία: Ένας όρος για τον οποίο διαβάζουμε, αναλύουμε και συζητάμε πολύ τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δε το τελευταίο διάστημα με το φαινόμενο της πανδημίας να έχει αλλάξει ριζικά το τοπίο και μέσα σε αυτό και το προφίλ των σημερινών ηγετών. Η  Δήμητρα Τσόγκα, ICF Accredited Coach μας μιλά για την ηγεσία και τους ηγέτες. 

Η εποχή των διαφορετικών αναγκών από τους ηγέτες

Στο σημερινό εργασιακό περιβάλλον, όποιον τομέα κι αν αυτό αφορά, η ηγεσία είναι στο προσκήνιο με βασικά χαρακτηριστικά της έννοιες όπως η ενσυναίσθηση, η κατανόηση, η ανθρωπιά, η συμπόνια, η ευαισθησία. Σε αυτή την εποχή είμαστε. Της ηγεσίας... από καρδιάς (the heart or empathetic era). Eίμαστε αισίως στην εποχή που κάθε εργαζόμενος δικαιούται να χαίρει μιας πολιτισμένης, πιο ανθρώπινης μεταχείρισης η οποία φιλτράρεται μέσα από το "ποιος-α είναι" και όχι μόνο μέσα από το "τι κάνει". Κι είναι ευτυχές ότι μέσα σε τόσο αντιφατικές συγκυρίες έννοιες που κάποτε θεωρούνταν "ελαφριές" για το χώρο εργασίας αποκτούν την αξία και τη βαρύτητα που τους αξίζει!

Ο στόχος του σημερινού ηγέτη

Αυτός είναι ο στόχος του σημερινού ηγέτη –που έχει το ρόλο του manager, του εμπνευστή, του καθοδηγητή, του μέντορα– για τους ανθρώπους που έχει στην ομάδα του: Μαζί με όσα έχει να διαχειριστεί, να αποφασίσει, να επιλέξει, να προβλέψει, να σχεδιάσει, καλείται να είναι παρών-oύσα με ενσυναίσθηση και και να διοικεί με ευαισθησία. Να διοικεί όχι μόνο με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας αλλά και την προσωπική ανάπτυξη του εκάστοτε εργαζομένου ανάλογα με το ταλέντο, τις δεξιότητες και την εμπειρία που διαθέτει.

Πώς θα φροντίστε τον εαυτό σας εάν είστε επικεφαλής της ομάδας σας

Με λίγα λόγια, περισσότερο από ποτέ ανοίγεται ο δρόμος για να είναι και ο/η ίδιος-α άνθρωπος και όχι μόνο ο τίτλος ή η θέση του/της στην ιεραρχία. Μια πτυχή που απαιτεί εκτός από δεξιότητες και ψυχικά αποθέματα. Γεγονός που μπορεί να καθιστά εξουθενωτικό το ρόλο των σημερινών επαγγελματιών που ηγούνται ομάδων και ως εκ τούτου την ανάγκη να φροντίσουν τον εαυτό τους μεγαλύτερη από ποτέ. Μέσα στον καταιγισμό των μέτρων και των αλλαγών που αφορούν στη φροντίδα του προσωπικού ή της ομάδας των, αξίζει σε κάθε ηγέτη/ ηγέτιδα μια υπενθύμιση αυτο-προστασίας θέτοντας τα όρια για να διατηρεί ζωντανή την ενεργητικότητα, το κίνητρο και τη θετική σκέψη:

•  Εστιάζοντας σε ό,τι μπορεί να ελέγξει, σε ό,τι γνωρίζει με βεβαιότητα και μπορεί να διαχειριστεί κάθε φορά: Έτσι καθιστά την επικοινωνία με την ομάδα πιο αποτελεσματική και αποφεύγει να απολογείται για ό,τι δε γνωρίζει.
•  Διατηρώντας ζωντανή τη σύνδεση με το νόημα και την αποστολή του/της: Μέσα από τους στόχους που καλείται να εκπληρώσει με τους ανθρώπους του σε όλα τα επίπεδα αλλά και το όραμα της εταιρείας ή του οργανισμού που εκπροσωπεί.
•  Αντλώντας έμπνευση από τον ηγετικό ρόλο που συχνά χρειάζεται να αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους: Αρκεί να αναρωτηθεί "Είμαι ο/η ηγέτης-ιδα που θα ήθελα να έχω;".
• Ενεργώντας από θέση αισιοδοξίας και ελπίδας: Η διατήρηση ενός τέτοιου πνεύματος ανοίγει το πεδίο για άμεση επικοινωνία και επηρεάζει θετικά τη διάθεση και την απόδοση των εργαζομένων.
• Συνειδητοποιώντας πως δεν είναι εφικτό να είναι όλοι χαρούμενοι κι ευχαριστημένοι: Είναι ευθύνη των ηγετών να κάνουν το καλύτερο για τις ομάδες των επαγγελματιών που έχουν την ευθύνη τους, δεν είναι όμως υπεύθυνοι για τις τελικές επιλογές των ανθρώπων τους.
•  Δημιουργώντας ένα πλαίσιο υποστήριξης από συνεργάτες-ηγέτες: Με νοοτροπία που διέπεται από δημιουργικό πνεύμα, θετικότητα και διάθεση για ανταλλαγή και συμπαράσταση.
•  Υπενθυμίζοντας στον εαυτό του/της τη μέχρι τώρα πορεία, κάθε τι που έχει καταφέρει ή ξεπεράσει: Έχει μοναξιά η ηγεσία γι’ αυτό έχει σημασία ο εσωτερικός διάλογος με έμφαση στον αναλογισμό επιτυχημένων στιγμών.
• Κρατώντας ζωντανή τη σύνδεση και με κάθε άλλο τομέα της ζωής όπως οι φίλοι, η οικογένεια και η προσωπική ανάπτυξη: Είναι εύκολο η ευθύνη της ομάδας να επικρατήσει σαν κύρια σκέψη χρειάζονται όμως διαλείμματα και ενασχόληση με όλους τους τομείς για να υπάρχει ισορροπία.

Οι στόχοι της σημερινής ηγεσίας έχουν γίνει πιο πολύπλοκοι καθώς πλάι στα οικονομικά πλάνα και τις προβλέψεις για ένα μέλλον με πολλές προκλήσεις, ο ηγέτης στήνει στρατηγικές που επικεντρώνονται στην ασφάλεια, την ψυχική υγεία και την πνευματική διαύγεια των εργαζομένων. Κι ενώ όλα αυτά μπορεί να είναι και αυτονόητα σε ένα βαθμό, δεν παύουν να ενέχουν τον κίνδυνο να χαθεί κανείς στο ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους του και να ξεχάσει πως είναι και ο/η ίδιος-α ..άνθρωπος με τις ίδιες ανάγκες. Για να μη συμβεί αυτό περισσότερες "take care of me" υπενθυμίσεις στην ημερήσια agenda μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο βήμα.